zadowalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zadowalaćam, zadowalaća, zadowalaćają, zadowalaćany {{/stl 8}}– zadowolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zadowalaćlę, zadowalaćli, zadowalaćwól, zadowalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać czyjeś wymagania,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadowalać — ndk I, zadowalaćam, zadowalaćasz, zadowalaćają, zadowalaćaj, zadowalaćał, zadowalaćany zadowolić dk VIa, zadowalaćlę, zadowalaćlisz, zadowalaćwól, zadowalaćlił, zadowalaćlony «dogadzać, odpowiadać czyimś upodobaniom, zaspokajać czyjeś wymagania»… … Słownik języka polskiego
zadowalać się – zadowolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poprzestawać na czymś, nie wymagać więcej; czuć się zaspokojonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadowolił się nędznymi resztkami. Musiał zadowolić się ostatnim miejscem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadowolić — → zadowalać … Słownik języka polskiego
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
kontentować się — ndk IV, kontentować siętuję się, kontentować siętujesz się, kontentować siętuj się, kontentować sięował się przestarz. «zadowalać się czymś, poprzestawać na czymś» Kontentować się byle czym. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
odpowiadać — ndk I, odpowiadaćam, odpowiadaćasz, odpowiadaćają, odpowiadaćaj, odpowiadaćał odpowiedzieć dk, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwiesz, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćwiedział, odpowiadaćwiedzieli 1. «dawać odpowiedzi, udzielać informacji… … Słownik języka polskiego
przestawać — ndk IX, przestawaćstaję, przestawaćstajesz, przestawaćwaj, przestawaćwał 1. forma ndk czas. I przestać (p.) 2. książk. «przebywać w jakimś, w czyimś towarzystwie; obcować, zadawać się z kimś» Chętnie przestawał z młodzieżą. □ Kto z kim przestaje … Słownik języka polskiego
satysfakcjonować — ndk IV, satysfakcjonowaćnuję, satysfakcjonowaćnujesz, satysfakcjonowaćnuj, satysfakcjonowaćował «sprawiać, dawać komuś satysfakcję; zadowalać, zaspokajać kogoś» Satysfakcjonujące wyniki badań. Jego przeprosiny całkowicie mnie satysfakcjonują … Słownik języka polskiego
zadowalający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zadowalać (p.) zadowalający w użyciu przym. «dość dobry, wystarczająco dobry, dostateczny, nie najgorszy, niezły» Zadowalający stan chorego. Zadowalające świadectwo ucznia … Słownik języka polskiego
zadowolony — zadowolonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zadowolić (p. zadowalać) zadowolony w użyciu przym. «taki, który się cieszy z czegoś, jest rad z czegoś; wyrażający czyjeś zadowolenie, świadczący o czyimś zadowoleniu» Zadowolony z siebie, z… … Słownik języka polskiego
